Maggia – Solduno

Stopień trudności: T2 / ✶✶
Dystans: ok. 14 km
Czas: ok. 4 h 10
Podejście w górę: 526 m
Zejście w dół: 631 m
Najwyższy punkt: 416 m n.p.m.
Stacje: Maggia Centro – Aurigeno – Avegno – Ponte Brolla – Solduno
Najlepszy czas na wędrówkę: marzec – listopad

Dolina Maggia (Vallemaggia) to niezwykłe miejsce, gdzie kultura i tradycja harmonizują z bujną przyrodą. Przepiękne, zielone tereny otoczone majestatycznymi szczytami są doskonałym miejscem do wędrowania.

Szlaki prowadzą przez wykute w skałach ścieżki, kamienne mosty i niewielkie osady z tradycyjnymi domami w całości wybudowanymi z kamienia. Po drodze natknąć się można na kościoły i kapliczki bogato zdobione freskami.

Ten krajobraz dopełniają rzeka Maggia i jej dopływy, które na przestrzeni lat utworzyły ciekawe formacje w skałach i imponujące wodospady.

Wioska Maggia – początek wędrówki

W dolnej części doliny znajduje się wioska Maggia, gdzie rozpoczyna się niezwykła wędrówka wzdłuż rzeki, przez gęste lasy i stare wioski, takie jak Moghegno, Aurigeno czy Avegno.

Suche kamienne mury i ich znaczenie

Po przejściu przez most ścieżka prowadzi wyżej, wzdłuż winnic i wiekowych murów z suchego kamienia, które ciągną się tutaj kilometrami.

Kamienne mury wyznaczały granice działek, pól uprawnych, jak również ścieżek i dróg. Na wyżej położonych terenach górskich chroniły pasterzy i bydło przed spadnięciem z urwiska.

Każdego lata rolnicy oczyszczali pola uprawne i pastwiska z kamieni naniesionych przez lawiny i powiększali ściany tych murów.

Kamienne mury jako siedlisko dla wielu gatunków zwierząt

Suche kamienne mury i hałdy kamieni są obecnie nie tylko pozostałościami po wielowiekowej historii rolnictwa, ale mają też niezwykłe znaczenie dla gadów i innych drobnych zwierząt.

Liczne przestrzenie i szczeliny różnej wielkości pomiędzy ułożonymi kamieniami stanowią doskonałe kryjówki, miejsca do rozrodu i przezimowania dla wielu gatunków zwierząt.

„Vallemaggia pietraviva”

Dodam, że ta trasa pokrywa się w dużej części z serią szlaków turystycznych „Vallemaggia pietraviva”, które wiją się po dnie doliny. Odkrywają przed wędrowcami wiejskie osady, stare kościoły, zabytki i freski oraz winnice i muzea.

Projekt ten opiera się na kamieniu, który jest istotnym elementem krajobrazu tej doliny, jak również surowcem wykorzystywanym przez miejscowych od kilkuset lat.

Szlaki „Vallemaggia pietraviva” są oznaczone charakterystycznymi drogowskazami, których z pewnością nie przeoczycie.

Kolorowe freski

Podczas wędrówki warto zwrócić uwagę na kolorowe freski zdobiące domy i przydrożne kapliczki, które przeważnie mają tematykę religijną.

W kilku przypadkach ich autorem jest urodzony w 1810 roku w Aurigeno, szwajcarski malarz Giovanni Vanoni. Kształcił się on we Włoszech, lecz potem wrócił w swoje rodzinne strony i pięknymi malowidłami pokrywał lokalne domy, kościoły i kapliczki.

Strome zejście przed wioską Avegno

Przed wioską Avegno znajduje się strome zejście pomiędzy wysokimi skałami, które wymaga szczególnej ostrożności. Dla większego bezpieczeństwa do skał przymocowano łańcuchy.

A po przekroczeniu rzeki Maggia dotrzecie do kolejnej, doskonale utrzymanej i zadbanej wioski – Avegno.

Grotti, czyli dawne spiżarnie

Niegdyś głównym zajęciem było tutaj rolnictwo oraz produkcja wina. Dlatego też nadal można natknąć się w okolicy na grotti. Były to tradycyjne spiżarnie do przechowywania wina, mięsa i serów, wydrążone głęboko w ziemi bądź pod skałą.

Na zewnątrz wyglądają one często jak tradycyjne, kamienne budynki. Przed grotti miejscowi chłopi stawiali kamienne stoły i ławy, gdzie odpoczywali w cieniu kasztanowców.

Te dawne spiżarnie stały się ważnymi miejscami spotkań dla miejscowej ludności.

Ekscytujący widok z mostu w Ponte Brolla

W Ponte Brolla może zakręcić się wam w głowie, a to za sprawą widoku z mostu drogowego, tuż przy stacji kolejowej. Most zbudowano nad wąskim wąwozem z niezwykłymi formacjami skalnymi. A spojrzenie w dół mrozi krew w żyłach.

Tutaj też rzeka Maggia łączy się z rzeką Melezza, a na wzgórzu na północ od wioski znajdują się ruiny budowli obronnych, noszące nazwę „Castelliere”.

Za Ponte Brolla trasa prowadzi przez leśne tereny do końca tej ekscytującej wędrówki, czyli do miejscowości Solduno.

Iwona Plewnia